Harlingen, Netherlands•12-18 April 2019•
53.1746° N, 5.4252° E
Onze eerste stappen naar zelfstandig zeilen. De elementen zijn onze vrienden…
Vinden we zeilen eigenlijk wel leuk? En vinden we elkaar wel leuk als we gaan zeilen. De zoektocht naar de antwoorden op deze vragen vinden we tijdens onze eerste cursus bij de Zeezeilers van Marken. Gebruikmakend van de wind zullen we ons met de stroming mee laten varen over de golven naar nieuwe bestemmingen …..
onze nieuwe koffers 
Welke is de Albatros? 
Yess…. aan boord
Nieuwe bestemmingen: nu nog even heel dichtbij – Het IJsselmeer en de Wadden, maar met steeds groter wordende dromen in het vooruitzicht. De Zeezeilers van Marken liggen gek genoeg in de haven van Harlingen en vanuit daar varen we op een zaterdagochtend medio april samen met nog 3 andere cursisten en een schipper met natte late lente sneeuw de haven uit… we voelen ons euforisch op de Albatros… we zijn begonnen aan onze nieuwe toekomst.
Het is echter niet de beste week om te leren zeilen: overdag net boven en ’s nachts zowel buiten als in mijn slaapzak net onder het vriespunt. Het is wennen, niet het zeilen maar de nachten en het slapen op een schip in de haven – zo vrij overgeleverd aan de elementen. We horen de wind fluiten, de stagen klapperen en het water rondom ons heen klotsen.
Wat een mooie tocht 
Lijnen opruimen! 
Goede voorbereidingen…
Naar mate de week vordert raken we meer en meer gewend aan het leven aan boord, aan ons team van medecursisten en het weer draagt daar een steentje aan bij. Het wordt iedere dag warmer en de zon doet hard haar best om elke dag nog mooier te maken dan de dag ervoor. Daardoor vliegt de week voorbij, maar ook omdat we iedere dag meer en meer leren.
We hebben een fantastisch mooie route gevaren. De eerste dag zijn we vanuit Harlingen via de Lorentszsluizen het grote IJsselmeer op gevaren. Na de sluizen gingen de zeilen op – NU zijn we echte kajuitzeilers! In de middag hebben we goed geoefend met het aanmeren in de kleine haven van Makkum. Iedereen een paar keer. Dit was voor Stanley natuurlijk wel een leuke actie – voor iemand die regelmatig met de boot naar kantoor gaat, deed hij dit met 10 vingers in zijn neus. De volgende dag hebben de reis goed voorbereid en hebben we het IJsselmeer verkend met de ene overstag na de ander en de ene gijp na de ander. In Stavoren hebben we een heel mooie catamaran gezien. Wauw wat is zo’n schip breed en ziet er veel comfortabeler uit …. zou dit iets voor ons zijn? Hier moeten we thuis meer over leren: wat zijn de voordelen, wat de nadelen? maar boven al wat zijn de kosten…? Anyways – bij de les blijven – we zijn met een cursus bezig! Vanuit Stavoren hebben we onze eerste echte oversteek gemaakt. De oversteek naar Den Oever. Tijdens deze tocht hebben we ons suf geoefend met “object” over board met onze eigen emmer … Fred Emmer 🙂 . De volgende dag hebben we ons nu al zo vertrouwde IJsselmeer via de Stevinsluis verlaten en zijn we via de goed verkende vaarroute en het Marsdiep in enkele uren naar Oudeschild gevaren.
De Waddenzee is prachtig om te zeilen. De voorbereidingen zijn cruciaal. Je wilt weten wanneer de getijden zijn en welke stroming dit met zich mee brengt, daarnaast wil je natuurlijk weten wat de wind doet. Met de berekeningen over waar we welke stromingsterkte onderweg tegenkomen en de diepte van de vaarroute, berekenen we het keerpunt van het getij en varen we dus de hele route stroom mee.
In Oudeschild hebben we een prachtwedstrijd van Ajax gekeken, want ja ook deze liefde blijft natuurlijk bestaan. Met deze mooie overwinning en het gevoel dat onze vertrouwde wereld gewoon doorgaat, was dit de eerste heerlijke warme nacht aan boord van ons nieuwe zeilleven. Dank Ajax!
Makkummer kledendracht 
Makkummer kledendracht
Vanuit Oudeschild zijn we via het wad terug gevaren naar Makkum. Grappig dat de Lorentszsluis nu al zo bekend voelt en aangekomen in Makkum zijn er nu al zeilplekken waar we ooit eerder zijn geweest. Ja ooit… in een ver verleden… zo voelt het ….. omdat we in die tussentijd zo veel hebben geleerd, zo veel ervaring hebben opgedaan en zo veel indrukken verwerkt. We zijn nu al rotten in het vak vergeleken met een paar dagen geleden.
De laatste dag geeft een wind uit het Noordoosten en dat is precies de richting van de vaarroute terug naar Harlingen. Over de sluis doen we natuurlijk niet meer moeilijk, maar dat valt toch nog wel tegen met deze harde wind en we belanden dus aan de andere wand van de sluis dan de bedoeling was, maar ook dat kunnen we als beleerd zeilers uiteraard goed handelen.
Deze zeilweek heeft ons veel gebracht en proeft naar meer, veel meer …. en last but not least ….. gelukkig vinden we elkaar ook nog steeds heel leuk op een zeilbootje 😉
